ESMÂULLÂHİ'L-HÜSNÂ HAVÂSSI (OTUZ SEKİZİNCİ İSM-İ ŞERİF)
اَلْكَبِيرُ
"el-Kebîr"
el-Kebîr, Yüce Rabbimizin "Büyüklükte kendisinden daha büyüğü düşünülemeyen; her yerde eşsiz ve tek büyük olan; her şeyde ve her hadisede büyüklüğünü gösteren; bütün övgülerin üstünde, bütün vasıfların fevkinde olan" manalarına gelen ism-i şerifidir.
BU İSM-İ ŞERÎFİN HAVÂSSI
1. Bu ism-i şerifi çok zikreden kişiye ilim ve marifet kapıları açılır.
2. Her kim bu ism-i şerifi bir yiyecek üzerine okuyup, bunu arası iyi olmayan eşlere yedirirse Allâh-u Te'âlâ'nın izniyle o eşlerin arası çok güzel olur.
3. Her kim bu ism-i şerifi iki yüz otuz iki (232) kere okursa heybeti artar, insanlar arasında kabul görür, zahiren-batınen yükselir ve eğer borcu varsa Allâh-u Te'âlâ'nın izniyle borcundan kurtulur.
4. Kendisinde kibir hissi uyandığını hisseden makam sahipleri bu ism-i şerifi zikretmeye devam ederlerse Allâh-u Te'âlâ'nın izniyle kibirden kurtulurlar.
5. İdare sahibi kimseler bu ism-i şerifi zikretmeye devam ederlerse Allâh-u Te'âlâ'nın izniyle sözleri, dinleyenlere nüfuz eder yani sözleri kabul görür.
6. Görevinden azledilen kişi yedi gün boyunca oruç tutup her gün bu ism-i şerifi bin kere okursa Allâh-u Te'âlâ'nın izniyle yeniden azledildiği göreve ve rütbeye kavuşur.
[Yûsuf ibni İbrâhîm, Kazâu'l-hâcât, sh:36; eş-Şeyh Mâu'l-Ayneyn, Fâtiku'r-ratk alâ Râtikı'l-fetk, sh:329; İmâm-ı Zerrûk, Şerhu Esmâillâhi'l-hüsnâ, sh:82-84; Muhammed Şebrâvî, Fevâidü'l 'ızzi'l-esnâ fî şerhi esmâillâhi'l-hüsnâ, sh:46-48; Yûsuf en-Nebhânî, Se'âdetü'd-dâreyn, sh:512-513; Seyyid Süleymân el-Hüseynî, Kenzü'l-havâs, 1/103]
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder