Kadir gecesin alametleri

 

Kadir gecesin alametleri

Kadir gecesi, açık ve sakin olur, ne sıcak, ne de soğuk olur. Ertesi sabah güneş, kızıl olup, şuasız doğar. Kadir Gecesinde köpek sesi duyulmaz diyen âlimler de olmuştur. Ubeyd bin Ömer hazretleri anlatır: Kadir gecesi denizde idim, denizin suyunu içtim, tuzlu değildi, tatlı ve hoş idi.
Hadis-i şeriflerde buyuruluyor ki:
(Kadir gecesi açık ve mülayim olur. Soğuk ve sıcak değildir, sabahında da güneş zaif ve kızıl olarak doğar.) [Taberani]

(Kadir gecesi açık olur, sıcak ve soğuk değildir. Bulut yoktur. Yağmur ve rüzgar yoktur. O gecenin sabahının alameti güneşin şuasız doğmasıdır.) [Taberani]

(Kadir gecesi sabahı güneş şuasız olarak doğar. Yükselinceye kadar sanki büyük bir tabak gibidir.) [Müslim]



Ebu Hureyre’nin [r.a] rivayet ettiği bir hadis şöyledir:

“Resul-i Ekrem [sav] ”Bu aydan kaç gün geçti?” diye sordu. Biz yirmi iki gün geçti, sekiz gün kaldı dedik. Bunun üzerine Resul-i Ekrem [sav]:

“ Hayır! Bilakis bu aydan yirmi iki gün geçti, yedi gün kaldı. Kadir gecesini bu günde arayın!” [Ahmed b. Hanbel, Müsned, 2/251; İbn Mace, Sıyam, No:1656] buyurdu.



Resul-i Ekrem [sav], bir hadisi şerifte:

“ Kadir gecesi aydınlık bir gecedir, sıcak değildir, soğuk da değildir. Bulutsuz ve yağmursuzdur. O gecede [şeytanlar] yıldızla kovulmaz. Güneşin ışıksız doğması o gecenin açık alametlerindendir.” [Taberani, Rumuz el-Ahadis] buyurmuştur.

Bazıları Kadir gecesinde köpek sesi duyulmaz demişlerdir. Seleften biri Ramazan ayının yirmi yedinci gecesinde Kabe’yi tavaf ediyordu. Bir de baktı ki, melekler de insanların üzerinde Kabe’yi tavaf etmekteler.

Ferkad [rah] anlatıyor: “Sahabeden bir grup mescitte oturuyorlardı. Gökten gelen bir ses duydular ve göğe baktıklarında bir nur ve kapı gördüler. Bu olay Ramazan ayında olmuştu. Sonra bunu Resul-i Ekrem [sav]’e bildirdiler. Resul-i Ekrem [sav] şöyle buyurdu:

“Nur, izzet sahibi olan Rabbin nuruydu. Kapı, semanın kapısıydı.Ses, peygamberlere aitti. Her sene Ramazan ayının durumu böyledir. Fakat bu gece bu sırlara açtı.” [Seleme b. Şubeyb, Fedail el-Ramazan]