ÖNEMLİ BİR DİLEK DUÂSI
Hikmet ehli zatlar buyuruyor ki:
Abdülehad Efendi hazretleri, büyük bir âlim ve evliyadır. Çok kıymetli
bir Mektubat’ı var. Muhammed Said hazretlerinin oğludur. İmam-ı Rabbani
hazretlerinin de torunudur. Dünyaya gelince İmam-ı Rabbani hazretleri bu
torununa, kendi mübarek babasının ismini koymuş.
Abdülehad Serhendi
hazretleri, babası vefat edince, amcası Muhammed Masum hazretleriyle
ilim tahsiline başlamış. Muhammed Masum hazretleri bir gün ona buyururlar ki;
(Abdülehad, kırk defa sana teveccüh edeceğim. Kırkıncıdan sonra sen,
Vilayet-i Muhammediyye-i hâssaya varacaksın, evliyalığın en üst
derecesine ulaşacaksın.)
Bu sözü söyledikten sonra, takdir-i ilahi,
Muhammed Masum hazretleri, teveccüh 34 olunca vefat etmiş. Tabii ziyaret
kalabalık, ağlayan, sızlayanlar… Abdülehad efendi, (Amcam söz verdi,
bizim bunu tamamlamamız lazım. Bizim iş yarıda kaldı) diyor. Vefatından
sonra bir gece yarısı kabrine gidiyor, (Amca, verdiğin söz, 34’te kaldı.
Bunu kırka tamamlayacak mıyız? Bu iş devam mı, tamam mı?) diye soruyor.
(Devam, yalnız tenhada gel! Geldiğin zaman hiç kimse olmasın) diyor. O
da, (Peki amca) diyor. Gece saat 3-4 gibi, yani herkes uyuduktan sonra
gidiyor. Muhammed Masum hazretleri kabirden tecessüm ediyor, yani cisim
haline geliyor ve aynen hayattaki gibi teveccüh ediyor, (Etti 35, yarın
akşam yine gel) buyuruyor. 36, 37, 38, 39 ve 40. Bu son sefer Abdülehad
Efendi, kâğıt kalem bile almış yanına. (Amca, bu yolun sünnetidir. Şu
hilafeti yazsan) diyor. O da, (Peki, kâğıt kalem ver) buyuruyor ve
Bismillahirrahmanirrahim diyerek, hilafet icazetini yazıyor, altını
imzalayıp, (Al, bu da sana vesika) diyor. O da, (Allah razı olsun amca)
diyor ve ayrılıyor.
Ertesi gün Seyfeddin-i Faruki hazretlerine, yani
Muhammed Masum hazretlerinin oğluna gidiyor, (Bu yazıyı tanıyor
musunuz?) diyor. O da, (Vallahi babamın yazısı) diyor. Abdülehad
hazretleri de, (Dün akşam aldım) diyor. Tarihe bakıyorlar, doğru. (Helal
olsun, icazeti de almışsın) diyorlar.
İşte bu Abdülehad serhendi hazretleri bir müjde verip buyuruyor ki:
(70 kere “Yâ Allah, Yâ Rahmân, Yâ Rahîm, Yâ Kavî, Yâ Kâdir” okuyup da
dua eden, ne isterse istesin, Cenâb-ı Hak duasını kabul eder ve ne
muradı varsa verir.)
Allah rızası için okumalı. Bir seferde 70 defa
okumalı, 71 olsa olmaz, yanına başka isim konsa olmaz, bu bir şifredir.
İsm-i a’zam, ism-i Celal, Esma-ül Hüsna’dır. Her namazdan sonra okuyana
ne mutlu! Hiç olmazsa günde bir defa okumalı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder