1. Rasûlullah ﷺ şöyle buyurdu: "Her kim, akşamleyin üç kere 'O Allâh'ın ismi ile birlikte ne yerde, ne de gökte hiç bir şey zarar veremez, O hakkı ile işiten, çok iyi bilendir' derse, sabaha kadar ona ânî bir belâ gelmez. Sabahladığında da bu duâyı üç kere okuyana akşama kadar ânî bir belâ isâbet etmez. [Ebû Dâvûd, 5088, 4/323]
Bir başka rivâyete göre ise: "Her kim her sabah (bahsedilen) bu duâyı okursa, kimsenin ona yolu yoktur. Yani ne zehir, ne sihir, ne de zâlim bir sultan asla ona zarar veremez".
Duanın okunuşu:
بِسْمِ اللّٰهِ الَّذِي لَا يَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ شَيْءٌ فِي الْأَرْضِ وَ لَا فِي السَّمَاءِ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ.
2. Rasûlullah ﷺ şöyle buyurdu: "Her kim, sabahladığında ve akşamladığında yedi defa 'Allâh bana yeter, Ondan başka bir hiç bir ilâh yoktur, ancak Ona güvendim ve O, büyük arşın Rabbi'dir' derse, bunu doğru (Allâh'u Te'âlâ'ya tam güvenerek) veya yalancı (tam güvenmeyi beceremeden)'de dese, Allâh-u Te'âlâ onun dünyâ ve âhiret hususundaki bütün sıkıntılarına kâfî gelir". [Ebû Dâvûd, 5081, 4/321]
İmâm Hasen (radıyallâhu anhu)'dan rivâyet edildiğine göre ise: "Her kim sabahleyin (bahsedilen) bu duâyı yedi kere okursa, o gün ve gece kendisine ne bir sıkıntı, ne bir soygun, ne de bir boğulma isâbet etmez". [İbn Neccâr, Suyûtî, ed-Dürrü'l-mensûr 4/334]
Duanın okunuşu:
حَسْبِىَ اللّٰهُ لَا إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ.
3. Rivâyet edildiğine göre Rasûlullah ﷺ şöyle buyurdu: "Bir takım kelimeler vardır ki, onları gündüzün evvelinde söyleyene akşama kadar hiç bir musîbet vurmaz, günün sonunda okuyana ise, sabahlayıncaya kadar hiç bir felâket gelmez". [Nevevî, Ezkâr: 77]
Duanın okunuşu:
اَللّٰهُمَّ أَنْتَ رَبِّى لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ، عَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ وَأَنْتَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ, مَا شَاءَ اللّٰهُ كَانَ وَ مَا لَمْ يَشَأْ لَمْ يَكُنْ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللّٰهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ, أَعْلَمُ أَنَّ اللّٰهَ عَلٰى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ وَ أَنَّ اللّٰهَ قَدْ أَحَاطَ بِكُلِّ شَيْءٍ عِلْمًا, اللّٰهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ نَفْسِى وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ دَابَّةٍ أَنْتَ آخِذٌ بِنَاصِيَتِهَا، إِنَّ رَبِّى عَلٰى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ.
Devamı gelecektir...
1. "Bismillâhille(z)î lâ yedurru me'asmihî şey'ün fi'l-erdı ve lâ fi's-semâi ve hüve's-semî'u'l-'alîm".
2. "(H)asbiyellâhü lâ ilâhe illâ hüve 'aleyhi tevekkeltü ve hüve rabbu'l-'arşi'l-'a(z)îm".
3. Allâhümme ente rabbî lâ ilâhe illâ ente aleyke tevekkeltü ve hüve rabbu'l-'arşi'l-'a(z)îm, mâ şâ allâhü kâne ve mâ lem yeşe' lem yekün ve lâ (h)avle ve lâ kuvvete illâ billâhi'l-'aliyyi'l-'a(z)îm, e'ğlemü ennellâhe 'alâ külli şey'in kadîrun ve ennellâhe kad e(h)âta bi külli şey'in 'ılmâ, allâhümme innî e'u(z)ü bike şerri nefsî ve min şerri külli dâbbetin ente â(kh)i(z)un bi nâsiyetihâ, inne rabbi 'alâ sırâtın müstekîm".
Kaynak : Alıntı
بِسْمِ اللّٰهِ الَّذِي لَا يَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ شَيْءٌ فِي الْأَرْضِ وَ لَا فِي السَّمَاءِ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ.
2. Rasûlullah ﷺ şöyle buyurdu: "Her kim, sabahladığında ve akşamladığında yedi defa 'Allâh bana yeter, Ondan başka bir hiç bir ilâh yoktur, ancak Ona güvendim ve O, büyük arşın Rabbi'dir' derse, bunu doğru (Allâh'u Te'âlâ'ya tam güvenerek) veya yalancı (tam güvenmeyi beceremeden)'de dese, Allâh-u Te'âlâ onun dünyâ ve âhiret hususundaki bütün sıkıntılarına kâfî gelir". [Ebû Dâvûd, 5081, 4/321]
İmâm Hasen (radıyallâhu anhu)'dan rivâyet edildiğine göre ise: "Her kim sabahleyin (bahsedilen) bu duâyı yedi kere okursa, o gün ve gece kendisine ne bir sıkıntı, ne bir soygun, ne de bir boğulma isâbet etmez". [İbn Neccâr, Suyûtî, ed-Dürrü'l-mensûr 4/334]
Duanın okunuşu:
حَسْبِىَ اللّٰهُ لَا إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ.
3. Rivâyet edildiğine göre Rasûlullah ﷺ şöyle buyurdu: "Bir takım kelimeler vardır ki, onları gündüzün evvelinde söyleyene akşama kadar hiç bir musîbet vurmaz, günün sonunda okuyana ise, sabahlayıncaya kadar hiç bir felâket gelmez". [Nevevî, Ezkâr: 77]
Duanın okunuşu:
اَللّٰهُمَّ أَنْتَ رَبِّى لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ، عَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ وَأَنْتَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ, مَا شَاءَ اللّٰهُ كَانَ وَ مَا لَمْ يَشَأْ لَمْ يَكُنْ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللّٰهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ, أَعْلَمُ أَنَّ اللّٰهَ عَلٰى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ وَ أَنَّ اللّٰهَ قَدْ أَحَاطَ بِكُلِّ شَيْءٍ عِلْمًا, اللّٰهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ نَفْسِى وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ دَابَّةٍ أَنْتَ آخِذٌ بِنَاصِيَتِهَا، إِنَّ رَبِّى عَلٰى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ.
Devamı gelecektir...
1. "Bismillâhille(z)î lâ yedurru me'asmihî şey'ün fi'l-erdı ve lâ fi's-semâi ve hüve's-semî'u'l-'alîm".
2. "(H)asbiyellâhü lâ ilâhe illâ hüve 'aleyhi tevekkeltü ve hüve rabbu'l-'arşi'l-'a(z)îm".
3. Allâhümme ente rabbî lâ ilâhe illâ ente aleyke tevekkeltü ve hüve rabbu'l-'arşi'l-'a(z)îm, mâ şâ allâhü kâne ve mâ lem yeşe' lem yekün ve lâ (h)avle ve lâ kuvvete illâ billâhi'l-'aliyyi'l-'a(z)îm, e'ğlemü ennellâhe 'alâ külli şey'in kadîrun ve ennellâhe kad e(h)âta bi külli şey'in 'ılmâ, allâhümme innî e'u(z)ü bike şerri nefsî ve min şerri külli dâbbetin ente â(kh)i(z)un bi nâsiyetihâ, inne rabbi 'alâ sırâtın müstekîm".
Kaynak : Alıntı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder