"Yâ azîm yâ azîm. Ente ilâhî lâ ilâhe ğayruke, iğfirlizzenbel azîm, feinnehû lâ yağfiruzzenbel azîm, illel azîm. Ramazan-ı Şerif Risalesi"
‘Ey büyük (Allah)! Ey büyük (Allah)! Benim İlâhım ancak Sensin. Senden başka hiçbir ilâh yoktur. Benim için büyük günahlarımı bağışla, zira şu muhakkak ki büyük günahı (Senin gibi) Büyükten başkası mağfiret edemez’ derse, mutlaka annesinin kendisini doğurduğu gündeki gibi günahlarından sıyrılır.
Bunu çocuklarınıza öğretin, zira muhakkak bu, Allâh-u Te’âlâ’nın ve Rasûlü’nün sevdiği bir kelimedir. Allâh-u Te’âlâ bununla (dua edenin) dünya ve âhiret işlerini yoluna koyar.” (ibni Asâkir, Târihu Medîneti Dimeşk, no:6761, 54/238; Ali et-Müttakî, Kenzü’l-ummâl. no:24400. 8/614; Ali el-Üchûrî. Fedailü şehri ramazân, sh:128)
YÂ AZÎM, YÂ AZÎM, ENTE İLÂHÎ LÂ İLÂHE GAYRUKE, İĞFİRLİZZENBEL AZÎM, FEİNNEHÛ LÂ YEĞFİRUZZENBEL AZÎM İLLEL AZÎM
Kaynak : Cübbeli Ahmet Hoca Efendi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder