Esma-ül Hüsna El Vacid İsm-i Şerifi Fazileti

ESMAULLAHİ'L-HÜSNA ALTMIŞ BEŞİNCİ İSM-İ ŞERİF ((El-Vâcid )ln İSM-İ ŞERİFİ İmam-ı Zerruk, Mau'l-'Ayneyn. İmam-ı Şebravi ve Yusuf-u Nebhani (Rahimehumüllôh)ın beyanları vechile; (( El-Vâcid )ln ism-i şerlfı "Her şeyi Kendi katında hazır bulması hasebiyle her hususta zengin olan" demektir.

İSM-İ ŞERİFİNİN BAZI HAVASSI
1) Yediği yemeğin Lokmaları üzerine bu ism-i şerifi okuyan kişinin kalbi manen kuvvet bulur.
2) Her farz namazın ardından bu ism-i şerifi 14 kere okuyan kişinin kalbi rahmani feyizlerle dolar ve zenginliğe kavuşur.
3) Bu ism-i şerlfın zikrine devam edenlerin kalbinde iman ve takva kuvvetlenir, ayrıca Allah-u Te'ala onların gözünü ve kalbini kuvvetlendirir.
 4) Birçok yüce kemalata ve ulvi hakikatlere ulaşarak gayb aleminin gizli sırlarına ulaşabilmek için bu ism-i şerifin şu duası okunmalıdır: 

"Ey Allah! Ey Vacid! Sen öyle bir Vacid'sin ki görünen ve gaybının hazinelerinde gizlenm ş olan kadri yüce her şeyi tüm sıfatlarınla Tcad ettin ve her şeyi Tcad ederken işlerinin saklı sırları içerisinde varlığın sırrını ibraz ettin. Zaten Senin işin Kaf ile Nün arasındadır ('Kün' buyurarak yaratmak istediğin her şey 'Feyekün' sırrına mazhar olarak hemen meydana gelir). Ey herhangi bir şeyi Tcad etmekten aciz kalmaksızın varlıkları yokluktan varlığa çıkaran! Ey Mücid (var eden)! Ey Mevcüd (gerçek varlık sahibi)! Ya Hayyü! Ya Kayyüm! Senden dileğim odur ki, gaybının gizli hazinesinden bana üstün kemalat ile yardım edesin, yücelerin hakikatlerini bana keşfettiresin. Ya Allah! Ey tüm varlıkları Tcad eden! Ya Hayy! Ya Vahid!" (Ahmed el-Bun/, Şemsü'l-me ôrif. yazma nüsha, sh:1073-1074 matbu' nüsha, 4/77; İmôm-ı Zerruk. Şerhu Esmôillôhi 'l-hüsnô, sh:100-101; Yusuf ibni İbrôhlm, Kazôu 'l-hôcôt ve teyslrü'l-mühimmôt bi zikri esmôillôhi'l-hüsnô, sh:46; Môu'l-'Ayneyn, Fôtiku'r-rotk alô Rôtikı l-fetk, sh:336; Muhammed Şebrôvl, Fevôidü'l 'ızzi'l-esnô fı şerhi esmôillôhi'l-hüsnô, sh:72-73; Yusuf en-Nebhônl, Se'ôdetü'ddôreyn. sh:520; Seyyid Süleyman el-Hüseyni, Kenzü'l-havôs. 1/133-134; 'Ali Hicôzl, en-Nuru'l-esnô fi şerhi esmôillôhi'l-hüsnô, sh:191-192, 530; İbni 'Acibe, Tefslru'l-Fôtihati'l-keblr. sh:297-298)