Akşam namazının vakti; güneşin batması ile başlayıp, Ebû Hanîfe’ye göre
güneşin batışından sonra ufukta kalan aydınlık kayboluncaya kadar devam
eder. Hz. Peygamber (s.a.s.), “Akşam namazı vaktinin başlangıcı güneşin
batışı, sonu da ufkun kayboluşudur” (Tirmizî, Salât, 2; 282)
buyurmuştur. Bir rivayette de Hz. Peygamber (s.a.s.), yatsı namazını
şafağın kaybolmasından sonra kılmıştır (Darekutnî, I, 496).
Rivayetlerdeki
‘şafak’ veya ‘ufuk’ kelimeleri İmam Ebû Hanîfe’ye göre, kırmızılıktan
sonraki beyazlıktır. Ayrıca Ebû Hanîfe bu konuda delil olarak, “Akşam
namazı vaktinin sonu ufkun karardığı vakittir” (Ahmed b. Hanbel,
el-Müsned, XI, 570; bkz. Ebû Dâvûd, Salât, 2; Taberânî, Mu’cemü’l-Kebir,
XXVII, 160) hadisine dayanmıştır.
İmam Ebû Yûsuf ve İmam Muhammed’le
birlikte diğer mezheplere göre ise akşam namazının son vakti, güneşin
batışından sonraki kızıllık gidinceye kadar devam eder. Zira hadisteki
şafak güneşin batışından sonraki kızıllıktır. Nitekim Hz. Peygamber
(s.a.s.), şafak kızıllıktır. O kaybolunca namaz vacip olur.” (Dârekutnî,
es-Sünen, I, 506; bkz. Muvatta, Vukûtu’s-Salât, 23; Zeylaî,
Nasbu’r-râye, I, 233) buyurmuştur.
Kaynak : Diyanet
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder